Dankbaar
We hebben een bijzonder jaar achter de rug. Iedereen is getroffen door het virus dat de wereld beheerst, in welke vorm dan ook. We zitten op dit moment in de strengste fase sinds in maart ons leven overhoop werd gegooid. Mijn werk als uitvaartbegeleider is sindsdien compleet veranderd. We nemen op een andere manier afscheid. Veel mooie nieuwe initiatieven die in deze periode zijn ontstaan, zijn niet meer weg te denken en ook als de wereld ooit weer in zijn gewone doen is, hebben uitvaarten het afgelopen jaar een verrijking meegekregen. Maar niet op elk vlak. Het afstand houden, is iets waar ik niet aan kan wennen. Keer op keer raakt het mij diep als ik families zie worstelen tijdens een nazit of een georganiseerde condoleance met doorloop. Veilig achter een tafel, geen handen schudden, geen knuffel, mondkapje op. Juist waar ze een knuffel zo hard nodig hebben. Ik heb diepe bewondering voor de veerkracht van de nabestaanden om toch alle coronamaatregelen na te blijven leven.
Ik ben dankbaar dat ik aflopen jaar vele families heb mogen bijstaan in het afscheid van hun dierbare. Om met alles wat in mijn macht ligt en een grote dosis creativiteit het mooiste, liefste en persoonlijkste afscheid te geven wat maar mogelijk is. Stuk voor stuk wil ik de lieve families eigenlijk een stevige knuffel geven. In de periode tussen het overlijden en de uitvaart ontstaat een intensieve relatie en band met de familie. Ik heb inmiddels mijn weg wel gevonden in het bijstaan op afstand, ik probeer om dichtbij met woorden en aandacht en zo warmte te geven.
Ik ben dankbaar dat ik ondanks alle intensieve contacten met vele families gezond ben gebleven in deze crisis en dat dit ook geldt voor mijn dierbaren. Ik zie ook hoe anders het kan zijn. Ik ken veel collega’s uit het vak, die het virus niet hebben kunnen ontwijken, veelal het gevolg van contact met de naaste familie. Om ons vak goed uit te voeren, is persoonlijk contact een must. Een uitvaart regel je niet via de telefoon of een computerverbinding, tenzij het echt niet anders kan. Het rouwe verdriet en de onmacht van de nabestaanden wiens dierbare aan covid-19 is overleden is wat mij het meest heeft geraakt het afgelopen jaar.
Dit jaar sta ik ook weer klaar voor iedereen die mijn inzet nodig heeft. Mijn wens voor 2021 is vooral gezondheid voor iedereen. Dit wensen we elkaar elk jaar als vanzelfsprekend toe, maar afgelopen jaar is gebleken dat het niet meer zo vanzelfsprekend is. Dus hierbij: blijf gezond en houd moed!
Over Afscheid -
Een doodgewoon magazine
Sinds ik in dit prachtige vak ben gestart merk ik dat ik veel behoefte heb om te vertellen over mijn werk en over alles wat er mogelijk is.
Sinds anderhalve jaar heb ik mijn eigen column in de plaatselijke krant en vertel ik elke week over wat mij bezig houdt, maar probeer ik vooral ook informatief te zijn. Want als gewone burger heb je eigenlijk (gelukkig) geen idee wat er tegenwoordig allemaal kan bij een afscheid.
Met dit magazine wil ik het taboe rond de dood en afscheid doorbreken. Door op een laagdrempelige manier de lezers kennis te laten maken met wat er allemaal mogelijk is. Dit doe ik samen met de collega’s uit het vak, in dit doodgewone magazine vertellen we ons verhaal.
Deel dit blog op Social Media
Marion Horvers
De mens achter De Uitvaartwens
Elke uitvaart is anders en maatwerk. Soms een grote uitdaging en soms helder en concreet. Mijn doel is om met de nabestaanden, voor alle dierbaren een persoonlijke uitvaart te organiseren. Het gaat over degene die er niet meer is. Ieder mens is uniek, dus iedere uitvaart ook. En voor ieder budget is er een mooie, persoonlijke en unieke uitvaart te organiseren.
Werken in de uitvaart is mijn passie en een tevreden familie is de mooiste beloning. De uitvaart van mijn schoonmoeder was voor mij het begin van dit mooie vak. De uitvaartverzorgster stond ons bij op zo een warme en fijne manier dat voor mij duidelijk werd dat dit was wat ik ook wilde doen. Ik wilde het verschil kunnen maken in de moeilijkste periode in het leven van nabestaanden. Je kunt een afscheid één keer doen en dat moet perfect.
"Ik organiseer de laatste reis waar je geen annuleringsverzekering voor kan afsluiten."
