Skip to content

In mijn werk heb ik vaak voor besprekingen met families. Hier komt altijd de vraag naar voren of men wil begraven of cremeren. Soms zegt de familie ik heb met beiden eigenlijk niets. Een mogelijk alternatief is dan je lichaam ter beschikking stellen aan de wetenschap, maar ook dit wil niet iedereen en bovendien is het aanbod hierin groter dan de vraag. Maar binnenkort komt er een nieuwe keuze bij.

Vorige week kwam in het nieuws dat de minister van Binnenlandse Zaken een advies opvolgt van de gezondheidsraad om een nieuwe vorm van lijkbezorging toe te gaan staan in Nederland: resomeren. Maar wat is dit precies? Graag vertel ik hier meer over.

Resomeren houdt in dat het lichaam wordt opgelost in een verwarmde vloeistof, de zogeheten alkalische hydrolyse. In Amerika wordt deze techniek reeds in 5 staten toegepast. Deze vorm is veel duurzamer dan begraven of cremeren en dus beter voor het milieu. Met resomeren wordt het lichaam in wollen lakens gewikkeld en gaat zonder kist in een cilinder, waar vervolgens het lichaam wordt opgelost. De vloeistof die overblijft is steriel water en bevat geen DNA. Deze vloeistof wordt gezuiverd in een zuiveringsinstallatie en stroomt daarna terug naar een natuurlijke watercyclus, zoals bijvoorbeeld in een rivier. De botten blijven over en die worden daarna gedroogd. Zo blijft er natuurlijk poeder over, wat vergelijkbaar is met as na een crematie. Dit kan aan de nabestaanden in een urn worden meegegeven.

Er is onderzoek gedaan naar de milieueffecten van resomeren. Daaruit is de conclusie getrokken dat resomeren bijna op alle vlakken beter is voor het milieu, dan begraven of cremeren. Belangrijk is dat er geen directe uitstoot is van broeikasgassen. Daarnaast is het de verwachting dat de kosten een stuk lager zullen liggen dan bij cremeren of begraven, maar hierover is op dit moment nog geen concrete informatie beschikbaar.

Er wordt ook al nagedacht over en onderzoek gedaan naar nog een nieuwe manier van lijkbezorging: humaan composteren. In België en de Verenigde Staten wordt hier inmiddels al mee geëxperimenteerd. In dit proces wordt het lichaam niet begraven, maar geplaatst op een organisch bed van ecologisch mengsel en daarmee ook bedekt. In ongeveer 12 maanden verandert het lichaam dan naar zuivere compost. Maar zover zijn we nog niet in Nederland.

Er is dus ontwikkeling naar meer methoden, al zullen we nog even geduld moeten hebben. De verwachting is dan eind 2021 resomeren is toegestaan. Tot die tijd gaan we verder met wat er wel al mag, bijvoorbeeld natuurbegraven. Hier vertel ik graag de volgende keer over!


Naar contact

Over afscheid – een doodgewoon magazine

Sinds ik in dit prachtige vak ben gestart merk ik dat ik veel behoefte heb om te vertellen over mijn werk en over alles wat er mogelijk is. 

Sinds anderhalve jaar heb ik mijn eigen column in de plaatselijke krant en vertel ik elke week over wat mij bezig houdt, maar probeer ik vooral ook informatief te zijn. Want als gewone burger heb je eigenlijk (gelukkig) geen idee wat er tegenwoordig allemaal kan bij een afscheid. 

Met dit magazine wil ik het taboe rond de dood en afscheid doorbreken. Door op een laagdrempelige manier de lezers kennis te laten maken met wat er allemaal mogelijk is. Dit doe ik samen met de collega’s uit het vak, in dit doodgewone magazine vertellen we ons verhaal.

Deel dit blog op Social Media

Facebook
WhatsApp
LinkedIn
Email

Marion Horvers
de mens achter De Uitvaartwens

Elke uitvaart is anders. Soms een grote uitdaging en soms helder en concreet. Mijn doel is om met de nabestaanden, voor alle dierbaren een persoonlijke uitvaart te organiseren. Het gaat over degene die er niet meer is. Ieder mens is uniek, dus iedere uitvaart ook. En voor ieder budget is er een mooie, persoonlijke en unieke uitvaart te organiseren.

 

Werken in de uitvaart is mijn passie en is hetgeen waar mijn hart van gaat stralen wanneer ik zie dat mensen precies de uitvaart krijgen die zij voor ogen hadden. De uitvaart van mijn schoonmoeder was voor mij het begin van dit mooie vak. De uitvaartverzorgster stond ons bij op zo een warme en fijne manier dat voor mij duidelijk werd dat dit was wat ik ook wilde doen.

“Ik organiseer de laatste reis waar je geen annuleringsverzekering voor kan afsluiten.”