De afscheidsfotograaf
Het vastleggen van vrolijke gebeurtenissen door middel van fotografie is heel normaal. We kijken graag terug op de leuke momenten. Een mobiele telefoon met camera is niet meer weg te denken. We leggen zoveel mogelijk vast van wat we meemaken.
Hoe anders is dat met de moeilijke momenten in het leven en daar waar er verlies is van een dierbare. Dit soort momenten worden vaak niet vastgelegd. Men is hier van nature terughoudend in. Want vastleggen van verdriet, dat doe je toch niet?
Ik breng bijna altijd de mogelijkheid van afscheidsfotografie ter sprake bij families en bemerk dan vaak de terughoudendheid hierin. Waarom deze moeilijke momenten vastleggen en dan ook nog een externe fotograaf erbij betrekken. Ik hoor ook vaak: oh we kennen wel iemand die foto’s kan nemen, die doet het graag. Daar twijfel ik ook niet aan. Is het verstandig? Nee. Je ontneemt ten eerste die persoon zijn/haar eigen kans om het afscheid te beleven en te rouwen om het verlies. Daarnaast is afscheidsfotografie een vak apart. Hoe goed bedoeld, een amateur fotograaf doet zijn best maar kan de mooiste momenten niet zo vastleggen als een afscheidsfotograaf, die legt gevoel vast.
Ik heb al diverse keren gewerkt met een afscheidsfotograaf en deze families zijn allemaal achteraf heel dankbaar dat ze hiervoor hebben gekozen. De belangrijke emoties en momenten worden vastgelegd, gevangen door de camera. Het verhaal van het mooie en liefdevolle afscheid wordt verteld. De afsluiting van een lief leven. Het afscheid wordt vaak in een roes beleefd door de direct naasten. De foto’s helpen om het warme afscheid vast te houden en te zien wat er is gebeurd en wie er voor je waren op die moeilijke momenten.
Vaak heeft men de aanwezigheid van de fotograaf niet eens door. Ze werken met stille apparatuur en bewegen zich moeiteloos rondom het afscheid. De verrassing van het resultaat is altijd groot. Hoe is dat gelukt? Ze hebben het niet gemerkt.
Het kiezen voor een beeldopname door het uitvaartcentrum wordt al vaker gedaan. Maar een video zet je niet zomaar op. Een afscheidsalbum pak je er sneller bij. Om terug te kijken op de warme herinneringen en de unieke momenten. Die bieden dan troost en liefde, voor altijd.
Over Afscheid -
Een doodgewoon magazine
Sinds ik in dit prachtige vak ben gestart merk ik dat ik veel behoefte heb om te vertellen over mijn werk en over alles wat er mogelijk is.
Sinds anderhalve jaar heb ik mijn eigen column in de plaatselijke krant en vertel ik elke week over wat mij bezig houdt, maar probeer ik vooral ook informatief te zijn. Want als gewone burger heb je eigenlijk (gelukkig) geen idee wat er tegenwoordig allemaal kan bij een afscheid.
Met dit magazine wil ik het taboe rond de dood en afscheid doorbreken. Door op een laagdrempelige manier de lezers kennis te laten maken met wat er allemaal mogelijk is. Dit doe ik samen met de collega’s uit het vak, in dit doodgewone magazine vertellen we ons verhaal.
Deel dit blog op Social Media
Marion Horvers
De mens achter De Uitvaartwens
Elke uitvaart is anders en maatwerk. Soms een grote uitdaging en soms helder en concreet. Mijn doel is om met de nabestaanden, voor alle dierbaren een persoonlijke uitvaart te organiseren. Het gaat over degene die er niet meer is. Ieder mens is uniek, dus iedere uitvaart ook. En voor ieder budget is er een mooie, persoonlijke en unieke uitvaart te organiseren.
Werken in de uitvaart is mijn passie en een tevreden familie is de mooiste beloning. De uitvaart van mijn schoonmoeder was voor mij het begin van dit mooie vak. De uitvaartverzorgster stond ons bij op zo een warme en fijne manier dat voor mij duidelijk werd dat dit was wat ik ook wilde doen. Ik wilde het verschil kunnen maken in de moeilijkste periode in het leven van nabestaanden. Je kunt een afscheid één keer doen en dat moet perfect.
"Ik organiseer de laatste reis waar je geen annuleringsverzekering voor kan afsluiten."
