Skip to content

Begraven neemt al jaren in populariteit af. Naast dat het veel kostbaarder is dan cremeren, wil men de nabestaanden ook niet opzadelen met het onderhoud van een graf en de keuze en de kosten voor het verlengen van grafrechten of afstand doen van het graf. Maar met de komst van diverse natuurbegraafplaatsen in Nederland denkt men weer na over de optie begraven. Begraven in de natuur is echt in opkomst!

Geestmerloo

Noord-Holland heeft sinds september 2020 de eerste natuurbegraafplaats van de provincie: Geestmerloo, deze is gelegen in Koedijk. Inmiddels liggen er enkele honderden mensen begraven en hebben al veel belangstellenden hun plekje uitgezocht voor hun laatste rustplaats. Begraven in de natuur is al langer mogelijk in Nederland, maar dit is de eerste plek in Noord-Holland. Omdat dit een aangelegd park is, moet de natuur zich nog gaan settelen, maar er is goed nagedacht over de vormgeving van deze plek. In januari 2021 heb ik een video gemaakt over Geestmerloo en natuurbegraven. In onderstaande video vertel ik meer over dit onderwerp, deze video is gemaakt op Geestmerloo.

Voordelen

De mogelijkheid om begraven te worden in de natuur neemt sterk in populariteit toe. En dat is niet zo gek. Veel mensen twijfelen over begraven, omdat zij hun nabestaanden niet willen belasten met het onderhoud van een graf en de uiteindelijke keuze voor verlengen of ruimen van het graf na afloop van de grafrechten. Bij natuurbegraven is er sprake van eeuwige grafrust. Je kiest een plek uit en die is voor altijd van jou. Natuurbegraafplaatsen zijn veelal onderdeel van een recreatie- of wandelgebied. Vlak na de bijzetting is het graf nog zichtbaar, maar na een aantal jaren gaat het graf op in de natuur. Past het bij iedereen? Mijn eerste ingeving als antwoord is ja. Het is voor iedereen geschikt. Ik denk wel dat de keuze hiervoor een bewuste is. Terug naar de natuur is een reden die ik vaak hoor en de liefde voor natuur.

Voorwaarden voor begraven in de natuur

Er is veel mogelijk met het begraven in de natuur, maar natuurlijk niet alles. Zo moet het omhulsel waarin de overledene wordt begraven afbreekbaar zijn. Dit geldt ook voor de kleding, dit moet van katoen of linnen zijn. Bijvoorbeeld: Panty’s vergaan niet, dus die zijn niet toegestaan. Een kist van MDF ook niet. Het omhulsel moet zijn van massief onbehandeld hout, riet, bamboe of een (naturel) opbaarplank met wade (van katoen of linnen) zijn de mogelijke keuzes. Ook is het niet toegestaan om iets mee te geven in het omhulsel. Dit kan de bodem ernstig verontreinigen. Helemaal voorkomen dat er spullen meegaan, kunnen we nu niet. We gaan ervan uit, dat iedereen hierin zijn of haar gezond verstand gebruikt en kiest voor de natuur. Er vindt geen controle plaats op de begraafplaats of er wellicht items zijn die niet mee mogen. Dit is ook weer een kwestie van onderling vertrouwen. En ik denk dat het in de meeste gevallen wel goed gaat.

Onderhoud natuurgraf

Een natuurgraf is anders dan een regulier graf op een kerkhof. Het is namelijk niet toegestaan om op een natuurgraf planten of een andersoortig gedenkteken te plaatsen; het is namelijk de bedoeling dat het graf na enige tijd niet meer zichtbaar is. Nabestaanden kunnen door middel van coördinaten altijd de plek opzoeken waar hun dierbare is begraven. Alleen een boomschrijf met inscriptie verraad dat er iemand ligt begraven. Deze mag wel nog vernieuwd worden, als de eerste schijf is verstaan.

Kortom: laagdrempelig voor de bezoekers van het gebied en geen verplichtingen voor de nabestaanden. Geen keuze of het graf wel geruimd moet worden. Afscheid en leven gaan hier hand in hand samen.

Nieuwsgierig geworden? Ik neem u graag mee voor een kijkje op de begraafplaats. Neemt u gerust contact met mij op!


Heeft u een vraag?

Over afscheid – een doodgewoon magazine

Sinds ik in dit prachtige vak ben gestart merk ik dat ik veel behoefte heb om te vertellen over mijn werk en over alles wat er mogelijk is. 

Sinds anderhalve jaar heb ik mijn eigen column in de plaatselijke krant en vertel ik elke week over wat mij bezig houdt, maar probeer ik vooral ook informatief te zijn. Want als gewone burger heb je eigenlijk (gelukkig) geen idee wat er tegenwoordig allemaal kan bij een afscheid. 

Met dit magazine wil ik het taboe rond de dood en afscheid doorbreken. Door op een laagdrempelige manier de lezers kennis te laten maken met wat er allemaal mogelijk is. Dit doe ik samen met de collega’s uit het vak, in dit doodgewone magazine vertellen we ons verhaal.

Deel dit blog op Social Media

Facebook
WhatsApp
LinkedIn
Email

Marion Horvers
de mens achter De Uitvaartwens

Elke uitvaart is anders. Soms een grote uitdaging en soms helder en concreet. Mijn doel is om met de nabestaanden, voor alle dierbaren een persoonlijke uitvaart te organiseren. Het gaat over degene die er niet meer is. Ieder mens is uniek, dus iedere uitvaart ook. En voor ieder budget is er een mooie, persoonlijke en unieke uitvaart te organiseren.

 

Werken in de uitvaart is mijn passie en is hetgeen waar mijn hart van gaat stralen wanneer ik zie dat mensen precies de uitvaart krijgen die zij voor ogen hadden. De uitvaart van mijn schoonmoeder was voor mij het begin van dit mooie vak. De uitvaartverzorgster stond ons bij op zo een warme en fijne manier dat voor mij duidelijk werd dat dit was wat ik ook wilde doen.

“Ik organiseer de laatste reis waar je geen annuleringsverzekering voor kan afsluiten.”